Zazwyczaj do uszkodzenia łąkotki dochodzi w wyniku urazu skrętnego kolana. Łąkotka zakleszcza się niefortunnie pomiędzy krawędziami kłykci: piszczelowego oraz udowego. Dochodzi wtedy do powstania pęknięcia. 

Najczęstszym objawem jest ból nasilający się przy obciążaniu stawu kolanowego i w końcowych zakresach zgięcia i wyprostu. Podczas badania odczuwalny jest dyskomfort w palpacji uszkodzonej łąkotki i w maksymalnym zgięciu stawu.

Podstawą rozpoznania uszkodzenia jest wywiad i badanie pacjenta. Podejrzenie uszkodzenia weryfikujemy wykonując dynamiczne badanie USG oraz badanie rezonansem magnetycznym. Mając komplet badań dodatkowych możemy zaplanować zakres naprawy uszkodzonych struktur.

​

Operację szycia łąkotki rozpoczynamy od wykonania standardowych dojść do stawu kolanowego, w tym celu wykonujemy dwa małe nacięcia skóry. Wszystkie wewnętrzne elementy stawu są dokładnie oglądane. Sprawdzamy łąkotkę przyśrodkową, łąkotkę boczną, chrząstkę stawową oraz więzadła. Za pomocą specjalnego haczyka uwidaczniamy uraz. Jeśli wystąpiło uszkodzenie przytorebkowe trzonu chrząstki, szycie łąkotki daje naprawdę dobre rokowania. Określamy wielkość uszkodzenia, a następnie podejmujemy decyzję, która metoda naprawy będzie optymalna. Planem i celem operacji jest oczywiście uratowanie łąkotki. Implantujemy zszywkę, która zbliży uszkodzony fragment do torebki stawowej, umożliwi zrost oraz regenerację chrząstki. Specjalnymi narzędziami dokonujemy skrwawienia tkanki łąkotki, aby zwiększyć potencjał gojenia. Po opracowaniu miejsca uszkodzenia wprowadzamy zszywkę. Odpowiednie umiejscowienie kotwiczek w łąkotce pozwala na wewnątrzstawowe szycie. Po udanym zszyciu nadmiar nici jest odcinany. Następnym etapem operacji jest kontrola stabilności łąkotki. Końcowym etapem zabiegu szycia łąkotki jest płukanie stawu i zszycie nacięć skóry. Po zabiegu operowane kolano umieszczamy w ortezie z regulacją kąta zgięcia.

W dniu wypisu pacjent jest instruowany odnośnie zalecanego postępowania rehabilitacyjnego.